Πολιτική και εξαρτήσεις. Η δύναμη της επικοινωνίας. Τα τελευταία γεγονότα και οι εξελίξεις για το ΚΕΘΕΑ
Γνωρίζουμε καλά ότι η εξάρτηση είναι ένα πολυπαραγοντικό φαινόμενο. Μία από τις διαστάσεις του, ενδεχομένως κυρίαρχη, είναι η πολιτική διάσταση.
Τις τελευταίες ημέρες η πολιτική κυριαρχεί στο τοπίο των εξαρτήσεων στην Ελλάδα από τη στιγμή που το Υπουργείο Υγείας με παρέμβασή του αποφάσισε να αλλάξει την εκλεγμένη -από τη γενική συνέλευση του ΚΕΘΕΑ- διοίκηση με μια νέα διορισμένη κομματική διοίκηση.
Υπήρξε πλήθος αντιδράσεων τόσο από το ΚΕΘΕΑ όσο και από το σύνολο της κοινωνίας (κόμματα , τοπική αυτοδιοίκηση , φορείς ,σύλλογοι, πρόσωπα). Τότε η πολιτική εξουσία αποφάσισε να «αξιοποιήσει» το χαρτί της επικοινωνίας με τον ελληνικό λαό και , όπως διδάσκεται σε κάθε σχετικό μάθημα, ανέπτυξε μεθόδους για το πώς «το άσπρο ή έστω το γκρίζο μπορεί να γίνει μαύρο».
‘Έτσι με αυστηρότητα και πάθος, κουνώντας το δάκτυλο σε όποιον τόλμησε να αντισταθεί και έχοντας πολύ κοντά τα ΜΜΕ, εμφάνισε δύο σκάνδαλα που σχετίζονταν με το ΚΕΘΕΑ .Το πρώτο στις φυλακές Διαβατών με όχημα την ενδεχόμενη ύπαρξη εγκληματικής οργάνωσης( το ενδεχόμενη δεν ειπώθηκε φυσικά) και το δεύτερο με θέματα οικονομικής υφής.
Φυσικά παρέλειψαν να αναφέρουν με το ίδιο πάθος, ότι το πόρισμα που αναφέρεται στην πρώτη ιστορία είναι προϊόν εσωτερικών διαδικασιών ελέγχου του ΚΕΘΕΑ και ότι -όλοι εντός και εκτός ΚΕΘΕΑ- φυσικά συμφωνούν ότι χρειάζεται και δικαστική διερεύνηση της υπόθεσης. Ξέχασαν επίσης να αναφέρουν, ότι η ιστορία των Διαβατών που χρήζει περαιτέρω έρευνας, αφορά έναν ή έστω ελάχιστους εργαζόμενους.
Αλήθεια έχετε ακούσει ποτέ Υπουργό Δημόσιας τάξης να δίνει παθιασμένη συνέντευξη κατά της Αστυνομίας ( συγχωρέσετε με για τα παραδείγματα) όταν υπάρχει υποψία αδικήματος δύο αστυνομικών- όσο βαρύ και αν είναι αυτό το αδίκημα; Αλήθεια έχετε ακούσει Πρόεδρο Κόμματος να κάνει κάτι αντίστοιχο όταν ένα στέλεχος του κόμματος κάνει κάτι που φέρνει σε δύσκολη θέση το κόμμα, όπως για παράδειγμα ρατσιστικές δηλώσεις ή σκάνδαλα οικονομικής φύσεως;
Φυσικά στο κεφάλαιο κακοδιαχείριση ξέχασαν να αναφέρουν, το θετικό βαθμό αξιολόγησης που το ίδιο το υπουργείο έδωσε στο ΚΕΘΕΑ για τη διαχείριση των οικονομικών του όπως και τις σχετικές εκθέσεις των ορκωτών λογιστών.
Το πολιτικό σκηνικό όμως απαιτούσε και απαιτεί και άλλους παίχτες, οι οποίοι θα αποτελούσαν τους ‘’λαγούς’’ στο στόχο της απαξίωσης του ΚΕΘΕΑ. Απώτερος σκοπός τους φαίνεται να είναι οι πολιτικές που έρχονται και αφορούν το στόχο της απεξάρτησης (για τις οποίες φυσικά και δεν είναι η ώρα να ανοίξει διάλογος… προέχει το ξήλωμα του ΚΕΘΕΑ)
Οι ‘’λαγοί’’ αυτοί, όπως π.χ πρώην εργαζόμενος του ΚΕΘΕΑ , ή πρόσωπα του ευρύτερου κοινωνικού και δημοσιογραφικού χώρου κερδίζουν ενδεχομένως επί του παρόντος κάποια προβολή , λίγη τροφή για τον εγωισμό τους , ίσως και ακόμη περισσότερα, για να χάσουν όμως την υστεροφημία τους για πάντα.
Εννοείται, ότι στο χτίσιμο αυτού του πάζλ που στήνεται για το ΚΕΘΕΑ, με σαφέστατο τρόπο δίνεται να γίνει κατανοητό το μήνυμα ότι «θα αποκαλύψουμε και άλλα σκάνδαλα για να γίνει γνωστό σε όλους, τι τέρας είναι τελικά το ΚΕΘΕΑ».
Το ράψιμο της απαξίωσης του ΚΕΘΕΑ συνεχίζεται μέσα από την επικοινωνιακή ρητορική για την υποτιθέμενη σχέση του Οργανισμού με το πολιτικό κόμμα Σύριζα , ώστε να αποδυναμωθεί εντελώς το επιχείρημα ότι το ΚΕΘΕΑ είναι ένας οργανισμός πάνω από κόμματα. Φυσικά δε θα δείτε πουθενά να αναφέρεται με έμφαση , ότι το ΚΕΘΕΑ διάλεγε πάντοτε στη διοίκησή του πρόσωπα που σεβόντουσαν ιδιαίτερα και είχαν επιδείξει σημαντικό έργο για τον εξαρτημένο συνάνθρωπό μας και την οικογένειά του , για τα ανθρώπινα δικαιώματα και άλλα αντίστοιχα σημαντικά πεδία.
Τέλος, στο πλαίσιο της ίδιας επικοινωνιακής πολιτικής θα δείτε “δάκρυα” (κροκοδείλια ή μη ας κριθεί από τον καθένα) για το τεράστιο πλήγμα στην αξιοπιστία ,όχι του οργανισμού- αλλά των εργαζομένων, των θεραπευτών ,οι οποίοι συναναστρέφονται με ανθρώπους που χρειάζονται βοήθεια και καλούνται να το κάνουν, με αυξημένη αμφισβήτηση και μειωμένο κύρος.
Η θεραπευτική σχέση δέχθηκε τεράστιο πλήγμα.
Αναρωτιέμαι λοιπόν, πέρα από τον σαφέστατο στόχο να πληγεί το μοντέλο διοίκησης του οργανισμού που υπήρχε μέχρι σήμερα, μήπως συνυπάρχει και ο στόχος της αμφισβήτησης του θεραπευτικού μοντέλου και των επιμέρους πρακτικών; Και αν ναι, ποιες είναι οι πραγματικές τους προθέσεις; (μην ανησυχείτε, θα τις μάθουμε σύντομα).
Η πολιτική εξουσία λοιπόν τις επόμενες ημέρες με την εξουσία της επικοινωνίας, θα φωνάξει ‘’νικήσαμε ένα σάπιο σύστημα και τώρα εμείς θα το αλλάξουμε’’. Μάλιστα προβλέπω πως όταν αυτό ειπωθεί στην Βουλή θα ακολουθήσει –δυστυχώς- δυνατό χειροκρότημα.
Εμείς στο ΚΕΘΕΑ, άλλοι περισσότερο και άλλοι λιγότερο, χρειάζεται να κάνουμε την αυτοκριτική μας ,διαδικασία άλλωστε που επιβάλλεται να γίνεται διαρκώς για κάθε πρόσωπο και κάθε ομάδα. Είναι επίσης σαφές, ότι χρειάζονται αλλαγές στο εσωτερικό του οργανισμού.
Χρειάζεται να συνεχίσουμε να εκφράζουμε με όλους τους δυνατούς τρόπους ό,τι θεωρούμε σωστό για το καλό της ελληνικής κοινωνίας στο πεδίο των εξαρτήσεων. Θα αντιμετωπίσουμε και θα ξεπεράσουμε τους σύγχρονους Λαιστρυγόνες διότι είμαστε περήφανοι για το έργο μας και έχουμε μάθει από τα μέλη μας πως «όσες φορές και αν πέσεις , μια παραπάνω να σηκωθείς».
Με εκτίμηση
ΚΑΛΑΜΠΑΛΙΚΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ
ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΚΕΘΕΑ ΙΘΑΚΗ
Ψυχολόγος
Θεσσαλονίκη, 11-11-2019
